مجلس قانونگذاری ویکتوریا، مجلس سفلی ایالتی پارلمان دو مجلسی ویکتوریا است. مجلس اعلای ایالت، شورای قانونگذاری ویکتوریا است. هر دو خانه در مجلس پارلمان در خیابان اسپرینگ ملبورن قرار دارند. رنگ اصلی مورد استفاده برای روکشها و فرشهای تجهیز اتاق مجلس قانونگذاری سبز است. در حال حاضر این مجلس88 نماینده دارد.
ویکتوریا در 1 ژوئیه 1851 مستعمره اعلام شد و با مصوبه پارلمان بریتانیا از مستعمره ایالت نیو ساوت ولز جدا شد. مجلس قانونگذاری در 13 مارس 1856 با تصویب لایحه انتخاباتی ویکتوریا، پنج سال پس از ایجاد شورای قانونگذاری اصلی تک مجلسی ایجاد شد.
مجمع اولین بار در 21 نوامبر 1856 تشکیل شد و متشکل از شصت عضو بود که سی و هفت رای دهنده چند نفره و تک نفره را نمایندگی می کردند. در فدراسیون استرالیا در 1 ژانویه 1901 پارلمان ویکتوریا به کار خود ادامه داد با این تفاوت که این مستعمره اکنون ایالت نامیده می شد.
در سال 1917 دولت ملی گرا در ویکتوریا رای ترجیحی اجباری را قبل از انتخابات ایالتی 1917 معرفی کرد. این امر به جناحهای حزب امکان داد تا با حفظ اولویتهای درون حزبی، نامزدهای رقابتی را بدون تقسیم آرا معرفی کنند.
مجلس قانونگذاری ویکتوریا در حال حاضر متشکل از 88 عضو است که هر کدام در حوزههای انتخاباتی تک نفره انتخاب میشوند که بیشتر به عنوان انتخابکنندگان یا کرسیها شناخته میشوند. این کار با استفاده از رای گیری ترجیحی انجام می شود که همان سیستم رای گیری مورد استفاده برای مجلس پایین فدرال، مجلس نمایندگان استرالیا است. اعضا تقریباً همان جمعیت را در هر رأیدهندگان نشان میدهند.
از سال 2006 اعضای مجلس قانونگذاری برای یک دوره معین 4 ساله انتخاب می شوند و انتخابات در آخرین شنبه نوامبر هر 4 سال یکبار برگزار می شود. هیچ محدودیتی برای تعداد دوره هایی که یک عضو می تواند برای انتخاب شدن درخواست کند وجود ندارد. جای خالی گاه به گاه در یک انتخابات میان دوره ای پر می شود.
کمیته ها از اعضای یک مجلس یا هر دو مجلس تشکیل می شوند. کمیته ها در مورد مسائل خاص تحقیق می کنند و از جامعه گسترده تر درخواست می کنند.
اکثر قوانین در مجلس قانونگذاری آغاز می شود. حزب یا ائتلاف با اکثریت کرسی های مجلس سفلی توسط فرماندار برای تشکیل دولت دعوت می شود. رهبر آن حزب متعاقباً نخست وزیر ویکتوریا می شود و همکاران ارشد آنها وزرای مسئولیت های مختلف می شوند.
از آنجایی که احزاب سیاسی استرالیا به طور سنتی در امتداد خطوط حزب رای میدهند، تقریباً تمام قوانین معرفیشده توسط حزب حاکم از طریق مجلس قانونگذاری تصویب میشود.
در آغاز هر دوره جدید مجلس، یکی از اعضای خود را به عنوان رئیس انتخاب می کند که به عنوان رئیس مجلس شناخته می شود. مجلس می تواند تنها با تصویب یک طرح، رئیس مجلس را مجدداً انتخاب کند. در غیر این صورت رای مخفی برگزار می شود.
رئیس مجلس معمولاً یکی از اعضای حزب یا احزاب حاکم است که اکثریت مجلس را در اختیار دارند. رئیس مجلس همچنان عضوی از حزب سیاسی آنهاست، اما این که آیا در جلسات حزب شرکت می کنند یا نه به صلاحدید فردی آنها واگذار می شود.
رئیس مجلس همچنین به عنوان نماینده مجلس به انجام وظایف عادی انتخاباتی خود ادامه می دهد و برای انتخاب مجدد به عنوان نماینده مجلس باید در مبارزات انتخاباتی شرکت کند. یک نایب رئیس نیز توسط مجمع انتخاب می شود که از رئیس در اجرای وظایف خود حمایت و کمک می کند.
مجلس نیز توسط بخشی از کارمندان دولت پشتیبانی می شود که در مورد اداره مجلس مشاوره رویه ای و اداری ارائه می دهند و وظایف دیگری را انجام می دهند. رئیس بخش، منشی مجمع است که توسط معاون دفتری، کمیتههای دستیار دفتری و رویه دستیار دفتریاری کمک میشود.
مجمع همچنین توسط یک گروهبان مسلح که در حال حاضر سمت دستیار منشی را نیز بر عهده دارد، کمک می کند.