آشنایی با جغرافیا و زمین شناسی استرالیا
جغرافیای استرالیا طیف گسترده ای از مناطق زیست جغرافیایی را در بر می گیرد که کوچکترین قاره جهان هستند، در حالی که شامل قلمرو ششمین کشور بزرگ جهان است. جمعیت استرالیا در امتداد سواحل شرقی و جنوب شرقی متمرکز است.
جغرافیای این قاره بسیار متنوع است، از کوه های پوشیده از برف رشته کوه های آلپ استرالیا و تاسمانی گرفته تا بیابان های بزرگ، جنگل های گرمسیری و معتدل، علفزارها، مناطق گرمسیری و جنگلی. کشورهایی که مناطق مجاور را اداره می کنند عبارتند از اندونزی ، تیمور شرقی و پاپوآ گینه نو در شمال، جزایر سلیمان، وانواتو و وابستگی فرانسه به کالدونیای جدید در شرق و نیوزلند در جنوب شرقی.
جغرافیای فیزیکی
استرالیا کشور و جزیره ای است که در اقیانوسیه بین اقیانوس هند و اقیانوس آرام جنوبی واقع شده است. نام خود را با کشوری که مدعی کنترل بر آن است به اشتراک می گذارد. قلمرو آن که به درستی مشترک المنافع استرالیا نامیده می شود، از کل قاره و جزایر کوچکتر دور افتاده تشکیل شده است. این کشور را به ششمین کشور بزرگ جهان از نظر حوزه قضایی تبدیل می کند که شامل 7,686,850 کیلومتر مربع است که کمی کوچکتر از 48 ایالت مجاور ایالات متحده است. 31.5 برابر بزرگتر از بریتانیا. طول کل خط ساحلی استرالیا 35821 کیلومتر با 23860 کیلومتر ساحل جزیره است.
758 مصب در سراسر کشور وجود دارد که بیشتر آنها در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری قرار دارند. یک تجزیه و تحلیل سنجش از دور جهانی اخیر نشان داد که 8866 کیلومتر مربع منطقه هموار جزر و مدی در استرالیا وجود دارد که آن را در رتبه سوم کشوری از نظر میزان تخت جزر و مدی در استرالیا قرار می دهد. استرالیا سومین منطقه اقتصادی انحصاری بزرگ را با مساحت 8,148,250 کیلومتر مربع دارد. این EEZ شامل قلمرو قطب جنوب استرالیا 5,896,500 کیلومتر مربع نمی شود. استرالیا دارای بزرگترین حوزه قضایی اقیانوسی در بین کشورهای دیگر روی زمین است.مرز زمینی ندارد. شمالی ترین نقاط سرزمین اصلی قاره شبه جزیره کیپ یورک در کوئینزلند و انتهای بالای قلمرو شمالی است، اما شمالی ترین نقطه کشور در جزایر تنگه تورس قرار دارد.
نیمه غربی استرالیا شامل فلات غربی است که تا ارتفاعات کوه نزدیک ساحل غربی بالا می رود و به ارتفاعات پایین تر نزدیک مرکز قاره سقوط می کند. منطقه فلات غربی به طور کلی مسطح است، اگرچه توسط رشته کوه های مختلف مانند رشته کوه همرسلی، رشته کوه مک دانل و رشته کوه ماسگریو شکسته شده است. آب سطحی به طور کلی در فلات غربی وجود ندارد، اگرچه چندین رودخانه بزرگتر در غرب و شمال وجود دارد، مانند رودخانه های مورچیسون، اشبرتون و ویکتوریا. ارتفاعات شرقی، یا محدوده تقسیم بزرگ، در نزدیکی سواحل شرقی استرالیا قرار دارد و دشت ساحلی شرقی نسبتاً باریک را از بقیه قاره جدا می کند.
این جنگل‌های معتدل استرالیای شرقی بیشترین تسکین، بیشترین بارندگی، فراوان‌ترین و متنوع‌ترین گیاهان و جانوران و متراکم‌ترین سکونت‌گاه‌های انسانی را دارند. بین ارتفاعات شرقی و فلات غربی، دشت مرکزی قرار دارد که از حوضه بزرگ آرتزین و بزرگترین سیستم های رودخانه ای استرالیا، حوضه موری دارلینگ و حوضه دریاچه ایر تشکیل شده است. در سواحل شمال شرقی استرالیا بزرگترین مجموعه صخره های مرجانی جهان، دیواره بزرگ مرجانی قرار دارد. جزیره بزرگ و کوهستانی تاسمانی، همچنین یکی از ایالت های استرالیا، در جنوب گوشه جنوب شرقی سرزمین اصلی استرالیا قرار دارد.
بارندگی فراوانی دریافت می کند و به ویژه در مقایسه با سرزمین اصلی، خاک های حاصلخیز بالایی دارد. در استرالیا پوشش جنگلی حدود 17 درصد از کل زمین، معادل 134,005,100 هکتار جنگل در سال 2020 است که از 133,882,200 هکتار در سال 1990 افزایش یافته است. جنگل 2,390,300 هکتار پوشیده شده است. از جنگل های در حال بازسازی طبیعی 0٪ به عنوان جنگل های اولیه گزارش شد و حدود 18٪ از منطقه جنگل در مناطق حفاظت شده یافت شد. برای سال 2015، 67٪ از مساحت جنگل تحت مالکیت عمومی ، 32٪ مالکیت خصوصی و 1٪ با مالکیت ذکر شده به عنوان سایر یا ناشناخته گزارش شده است.
زمین شناسی
استرالیا پایین‌ترین، مسطح‌ترین و قدیمی‌ترین خشکی قاره‌ای روی زمین است و تاریخ زمین‌شناسی نسبتاً پایداری داشته است. نیروهای زمین شناسی مانند بالا آمدن زمین ساختی رشته کوه ها و درگیری بین صفحات تکتونیکی عمدتاً در اوایل ماقبل تاریخ استرالیا رخ داد، زمانی که استرالیا هنوز بخشی از گندوانا بود. بلندترین قله آن کوه Kosciuszko با ارتفاع 2228 متر است که در مقایسه با بلندترین کوه های دیگر قاره ها نسبتاً کم است. چارلز رولند تویدیل تخمین می زند که بین 10 تا 20 درصد از مناظر مدرن استرالیا در دوره مزوزوئیک زمانی که این قاره بخشی از گندوانا بود، شکل گرفته است. استرالیا در وسط صفحه تکتونیکی قرار دارد و بنابراین در حال حاضر هیچ آتشفشان فعالی ندارد.
زمین لرزه های جزئی که هیچ خسارتی ایجاد نمی کنند اغلب رخ می دهند، در حالی که زلزله های بزرگ با بزرگی بیش از 6 ریشتر به طور متوسط هر پنج سال یکبار رخ می دهند. زمین عمدتاً فلات کم ارتفاع با بیابان ها، مراتع و دشتی حاصلخیز در جنوب شرقی است. تاسمانی و رشته کوه‌های آلپ استرالیا دارای هیچ میدان یخی یا یخچال دائمی نیستند ، اگرچه ممکن است در گذشته وجود داشته باشند. دیواره مرجانی بزرگ ، بزرگترین صخره مرجانی جهان، در فاصله کوتاهی از ساحل شمال شرقی قرار دارد.
مناطق
خشکی قاره استرالیا از شش بخش خشکی مجزا تشکیل شده است. اینها عبارتند از:
- ارتفاعات شرقی از جمله محدوده تقسیم بزرگ، نوار حاصلخیز کمربند بریگالو از علفزار در پشت ساحل شرقی، و ارتفاعات شرقی
- دشت های آبرفتی شرقی و دشت های پست حوضه موری دارلینگ بخش جنوبی را پوشش می دهد. همچنین شامل بخش هایی از حوضه دریاچه ایر است و تا خلیج کارپنتاریا امتداد دارد
- ارتفاعات استرالیای جنوبی از جمله رشته کوه فلیندرز، شبه جزیره ایر و شبه جزیره یورک
- فلات غربی از جمله دشت Nullarbor
- بیابان های مرکزی
- فلات و حوضه شمالی از جمله تاپ انت
هیدرولوژی
بسیاری از مناطق داخلی استرالیا خشک است. میانگین کم بارندگی سالانه و دمای بالا به این معنی است که رودخانه های داخلی اغلب خشک و دریاچه ها خالی هستند. سرچشمه برخی از آبراهه ها در مناطق گرمسیری قرار دارند که در آن باران های تابستانی میزان آبدهی بالایی ایجاد می کند. حوادث سیل به شدت محیط خشک را تغییر می دهد. بنابراین اکولوژی استرالیای مرکزی مجبور شده است خود را با چرخه رونق و رکود وفق دهد .حوضه بزرگ آرتزین منبع مهم آب، بزرگترین و عمیق ترین حوضه آب شیرین جهان است. دسترسی به آب از حوضه منجر به گسترش چرای دام به مناطقی شده است که قبلاً برای دام بسیار خشک بود.
شهرها و شهرها در سراسر کشور گاهی با بحران های بزرگ ذخیره سازی و مصرف آب مواجه هستند که در آن محدودیت ها و سایر اقدامات برای کاهش مصرف آب اعمال می شود . محدودیت‌های آب بر اساس شیب فعالیت‌هایی است که با بدتر شدن وضعیت به تدریج ممنوع می‌شوند. Billabong نام استرالیایی است که به دریاچه‌های oxbow داده می‌شود که می‌توانند در امتداد مسیر رودخانه‌ای پر پیچ و خم شکل بگیرند. در یک مقایسه جهانی از ارتفاع، آبشارهای استرالیا نسبتاً ناچیز هستند و طبق پایگاه داده آبشارهای جهانی، طولانی ترین افت در رتبه 135 قرار دارد.
جغرافیای سیاسی
استرالیا از شش ایالت، دو قلمرو اصلی سرزمین اصلی و سایر قلمروهای کوچک تشکیل شده است. این ایالت ها نیو ساوت ولز، کوئینزلند، استرالیای جنوبی، تاسمانی، ویکتوریا و استرالیای غربی هستند . دو قلمرو اصلی سرزمین اصلی عبارتند از: قلمرو شمالی و قلمرو پایتخت استرالیا . استرالیای غربی بزرگترین ایالت است که کمتر از یک سوم خشکی استرالیا را پوشش می دهد و پس از آن کوئینزلند، استرالیای جنوبی و نیو ساوت ولز قرار دارند. استرالیا همچنین دارای چندین قلمرو کوچک است.
دولت فدرال یک منطقه جداگانه در نیو ساوت ولز، قلمرو خلیج جرویس، به عنوان پایگاه دریایی و بندر دریایی برای پایتخت ملی اداره می کند. علاوه بر این، استرالیا دارای مناطق مسکونی و خارجی زیر است: جزیره نورفولک، جزیره کریسمس، جزایر کوکوس و چندین منطقه خارجی عمدتاً خالی از سکنه: جزایر اشمور و کارتیه، جزایر دریای مرجانی و جزیره هرد و جزایر مک دونالد. استرالیا همچنین بخشی از قطب جنوب را به عنوان قلمرو قطب جنوب استرالیا ادعا می کند، اگرچه این ادعا به طور گسترده به رسمیت شناخته نشده است.
جغرافیای انسانی
استرالیایی ها در چندین شهر پایتخت و ماهواره های حومه آنها در نقاط مختلف در امتداد یک خط ساحلی وسیع ساکن شده اند. جمعیت مهاجر قابل توجهی این مکان ها را با اختلاف نسبتاً کمی و تعداد کمی گتوهای درون شهری اشغال کردند. میانگین تراکم جمعیت استرالیا 3.3/km2 است که یکی از کمترین تراکم در جهان است.
ورزش نقش اجتماعی و فرهنگی مهمی در استرالیا دارد و بیش از 90 درصد بزرگسالان به ورزش علاقه دارند. انگلیسی رایج ترین زبان در استرالیا است . استرالیایی ها از نرخ بسیار بالایی از مالکیت خصوصی برخوردار هستند. استرالیایی ها در قمار غالب هستند و بیشترین ضرر سرانه را در جهان تجربه می کنند.
محیط زیست
مسائل زیست محیطی فعلی عبارتند از: فرسایش خاک ناشی از چرای بیش از حد، توسعه صنعتی، شهرنشینی و شیوه های کشاورزی ضعیف. افزایش شوری خاک به دلیل استفاده از آب بی کیفیت، بیابان زایی گونه های آفت معرفی شده پاکسازی برای مقاصد کشاورزی زیستگاه طبیعی بسیاری از گونه های منحصر به فرد حیوانی و گیاهی را تهدید می کند. دیواره مرجانی بزرگ در سواحل شمال شرقی، بزرگترین صخره مرجانی در جهان، به دلیل افزایش کشتیرانی و محبوبیت آن به عنوان یک مکان توریستی تهدید می شود. محدودیت منابع آب شیرین طبیعی و تهدیدات گونه های مهاجم.