مهاجرت به استرالیا

استرالیا ششمین کشور پهناور جهان است که در قاره اقیانوسیه به عنوان کوچکترین قاره جهان واقع گردیده است. به استثنای بخش کوچکی از این قاره را که کشور نیوزلند و چند کشور جزیره‌ای کوچک دیگر فرا گرفته، در واقع اکثریت خاک اقیانوسیه، همان کشور استرالیا می‌باشد. استرالیا در تاریخ یکم ژانویه سال 1901 از بریتانیا مستقل شد که از 6 ایالت به نام‌های نیوساوت ولز، کوئینزلند، استرالیای جنوبی، تاسمانی، ویکتوریا و استرالیای غربی به همراه 2 قلمرو با عناوین قلمروی سرزمین‌ شمالی و قلمروی پایتختی استرالیا تشکیل شده است. شهر کانبرا پایتخت کشور استرالیا است که در قلمروی پایتختی این کشور قرار دارد. همچنین شهرهای سیدنی، ملبورن، بریزبن، پرث، آدلاید و کانبرا از جمله بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین شهرهای این کشور برای زندگی، تحصیل، کار، تفریح و… هستند.

استرالیا نه تنها یکی از بهترین کشورهای دنیا از لحاظ کیفیت زندگی، رفاه، آرامش، امنیت، حقوق بشر، پیشرفت، تفریح و بالا بودن در تقریبا همه‌ی شاخص‌های کیفی در زندگی و حقوق بشر بوده، بلکه یکی از کشورهایی است که دارای سیاست مهاجرپذیری بالا و بسیار خوبی می‌باشد. منظور از مهاجرپذیری خوب این است که از بین کشورهایی که جزء کشورهای با کیفیت‌های بالای زندگی و مقاصد محبوب مهاجرتی در دنیا هستند، متاسفانه اکثر آن‌ها به دلیل مسائل عموما اقتصادی، بافت جمعیتی، ساختار کشوری و جغرافیایی و همچنین جبران هرگونه کمبود خود در راستای رقابت با غول‌های صنعتی جهانی، به صورت بی رویه در حال جذب مهاجر هستند و چه بسا با افراط در این روند، در حال بهم زدن ساختار و اصالت جمعیت خود هستند. در نقطه مقابل این قضیه، کشورهای با کیفیت‌های بالای زندگی و مقاصد محبوب مهاجرتی در دنیا هستند که بالعکس دارای سیاست‌های مهاجرپذیری نبوده یا اگر دارند، بسیار سخت است و یا شامل مردم برخی کشورها نمی‌شود. مانند آمریکا برای ایرانیان به ویژه در یکی دو دهه اخیر به علت افزایش تنش‌های سیاسی.

اما استرالیا برعکس این دست از کشورها و مقاصد محبوب مهاجرتی عمل می‌کند که نه تنها این کشور سیاست‌های بسیار خوبی در مهاجرپذیری داشته، بلکه از نظر کیفیت و همچنین کمیت و تعداد افراد شایسته برای مهاجرت، به نحو احسنت عمل می‌کند. از طرفی استرالیا همیشه به گونه‌ای مهاجر جذب کرده که اصالت بافت جمعیتی کشور حفظ شده و کنترل جمعیت و کلیت ساختار اقتصاد، نژادی، میلیتی، امنیتی و… همانند همیشه بوده است و در عین حال سالانه چند صد هزار نفر از روش‌های مختلف تحصیلی، کاری، سرمایه‌گذاری و… عازم این کشور برای قدم گذاشتن در مسیر مهاجرتی و شروع زندگی جدید خود می‌شوند. به زبان ساده، استرالیا، خوب مهاجر می‌پذیرد اما در عین حال افراد واقعا شایسته را پذیرا است.

کشور استرالیا یکی از مقصدهای اصلی، برتر و محبوب مهاجرتی در جهان است که سالانه هزاران نفر به روش‌های مختلف در آن ساکن می‌شوند و به اقامت دائم می‌رسند. این کشور حدود 10 روش اصلی مهاجرتی و ده‌ها ویزای تحت سابکلس‌های مختلف را برای اکثر این روش‌ها (به خصوص برای روش‌های کاری، سرمایه‌گذاری و…) برای متقاضیان دارای صلاحیت برای مهاجرت به این کشور در نظر گرفته است. کلیه این شرایط برای کشور کانادا هم صادق است. در واقع استرالیا و کانادا در میان کشورهای پیشرفته و جزء مقاصد محبوب مهاجرتی هستند که در حال حاضر بیشترین میزان پذیرش مهاجر به ویژه از روش تحصیلی را دارا هستند که همه‌ی این‌ها، هم برای شخص مهاجر زندگی بهتری را رقم زده و هم به نفع ساختارهای مهمی در کشور مقصد از جمله ساختارهای اقتصادی و بازار کار، ساختار فرهنگی و… خواهد بود. کیفیت بالای زندگی، اقتصاد با ثبات، پیشرفت و رفاه وصف نشدنی در استرالیا، آب و هوای معتدل و عالی، جغرافیا و اقلیم بی نظیر و نظام آموزشی بسیار قوی، معتبر و عالی در سطح جهانی صرفا چندی از مهم‌ترین دلایل تمایل افراد برای مهاجرت به این کشور هستند. 

می‌سازد. شخص دارای تابعیت از تمام حقوق شهروندی (مانند حق تحصیل، حق کار، بیمه درمانی، حق رای و تصاحب مشاغل دولتی و غیره)  برخوردار می‌شود. شناسنامه و پاسپورت مدارک اثبات کننده‌ی شهروندی است. کشورها برای اعطای تابعیت، یا از سیستم خاک استفاده می‌کنند یا از سیستم خون و یا ترکیبی از این دو. منظور از سیستم خون، اعطای تابعیت به صورت وراثتی است، و منظور از سیستم خاک، اعطای تابعیت به واسطه محل تولد است. در کشورهای مهاجرپذیر نیز معمولا اشخاصی که اقامت دائم یک کشور را کسب می‌کنند، پس از سکونت در آن کشور در بازه‌ی زمانی مقرر، می‌توانند شهروندی آن کشور را نیز دریافت کنند. البته اخذ شهروندی کشورهای خارجی پس از اقامت دائم غالبا به قبول شدن در آزمون شهروندی آن کشور و تسلط بر زبان کشور مقصد و اتیان سوگند نیز نیاز دارد. به اشخاصی که به کشور دیگری مهاجرت کرده و با حفظ تابعیت قبلی تابعیت آن کشور را اخذ می‌کنند دوتابعیته گفته می‌شود.